فامیل بازی هاشمی در سفرهای خارجی

 هاشمی در دوران ریاست مجلس و ریاست‌جمهوری (دهه شصت و هفتاد) در خاطراتش به سفرهای خارجی و کاری خود اشاره می‌کند، سفرهایی که اقوام و فامیل هاشمی همراهش بوده‌اند.

سفرهای خارجی در سال ۱۳۶۴

خاطرات سال ۱۳۶۴ هاشمی رفسنجانی نشان می‌دهد که در سفرهای کاری و مهم هاشمی به لیبی و سوریه و چین و ژاپن، برخی افراد خانواده او نیز همره او بوده‌اند.

پنج‌شنبه ۳۰ خرداد ۱۳۶۴: (سفر لیبی و سوریه)

«...عازم لیبی هستم. وقت هم کم دارم... ساعت ده و نیم به‌وقت‌تهران و هشت صبح به‌وقت لیبی وارد طرابلس شدیم. "سرگرد عبدالسلام جلود" عضو شورای فرماندهی لیبی با مراسم رسمی نظامی استقبال کرد. به هتل کبیر در ساحل دریای مدیترانه رفتیم. مذاکرات مقدماتی انجام شد. شام خوردیم و خوابیدیم. مهدی و یاسر هم با من هستند.»

جمعه ۳۱ خرداد ۱۳۶۴: (سفر لیبی و سوریه)

«... به اقامتگاه برگشتیم که کاخ ولیعهد سابق لیبی برادرزاده ملک ادریس است... ساعت یک بامداد به هتل رسیدیم و خسته خوابیدیم. یاسر و مهدی بعد از مدتی رسیدند.»

شنبه ۱ تیر ۱۳۶۴: (سفر لیبی و سوریه)

«نزدیک طلوع آفتاب برای نماز بیدار شدم و دیگر نخوابیدم. کم‌خوابی دارم. منظره طلوع آفتاب در ساحل مدیترانه که از روی تختخواب مشهود است، خیلی زیباست. مواردی را که باید در بیانیه مشترک بیاوریم مسائل جنگ و لبنان و فلسطین یادداشت کردم که به وزارت خارجه بدهم...»

چهارشنبه ۵ تیر ۱۳۶۴: (سفر به چین و ژاپن)

«برای انجام کارهای قبل از سفر به چین و ژاپن به دفترم آمدم. درباره همراهان و برنامه‌ها تبادل‌نظرهایی شد... محسن هم از رفسنجان آمده بود که با من به سفر بیاید. ساعت شش به فرودگاه مهرآباد آمدیم و مصاحبه‌ای کردم و سپس با مراسم رسمی حرکت کردیم با دو هواپیما و حدود ۱۰۰ نفر همراه _شامل ۱۲ نفر از نمایندگان مجلس و جمعی از معاونان رئیس‌جمهور و وزرا و وزیر امور خارجه و خبرنگاران و ... تمام شب در پرواز بودیم...»

چهارشنبه ۱۲ تیر ۱۳۶۴: (سفر به چین و ژاپن)

«مهدی را بیدار کردم که صبحانه بخورد و با بچه‌ها دنبال کارش برود. حسن فرزند احمد آقا هم مثل بچه‌های من _ یاسر و مهدی _ همراه ما بود.»

سفرهای خارجی سال ۱۳۶۸

سه‌شنبه ۳۰ خرداد ۱۳۶۸: (سفر به مسکو)

«عفت و بچه‌ها را قبلاً به محل آورده بودند. بعد از استراحت و نماز، همراه سفیرمان آقای نوبری با اتومبیل تشریفات در خیابان‌های مسکو گشتیم. خیابان‌ها وسیع و تمیز و سرسبز است. کنار دانشگاه مسکو و پانوراما پیاده شدیم. در موزه پانوراما فضاهای جالبی از منظره آخرین جنگ‌های ناپلئون و روس‌ها و شکست نهایی ناپلئون است...»

سفرهای خارجی در سال ۱۳۷۱

شنبه ۱۸ اردیبهشت ۱۳۷۱: (سفر به ترکمنستان)

«ساعت نه صبح با وزیران بازرگانی، اقتصاد، راه و ترابری، امور خارجه، نفت، محسن، مهدی و یاسر برای سفر به ترکمنستان به فرودگاه رسیدیم. قرار بود عفت و فاطی و فائزه هم باشند. ولی به خاطر عدم آمادگی همسر رییس‌جمهور ترکمنستان برای استقبال منصرف شدند...»

دوشنبه ۹ شهریور ۱۳۷۱: (سفر به اندونزی)

«... کمی در سالن نشستیم و با آقای سوهارتو رییس‌جمهور اندونزی احوال‌پرسی کردیم... سر شب رفتیم مقداری شهر را گشتیم. خیابان‌های نبحل و بحرین و سودرمن که از مهم‌ترین‌اند. آقای قریشی سفیرمان توضیحات خوبی داد. برگشتیم و شام خوردیم و برنامه‌های تلویزیون را تماشا کردیم. بچه‌ها به هتل رفتند و من و عفت و یاسر و جمعی از پاسداران ماندیم...»

جمعه ۱۳ شهریور ۱۳۷۱: (سفر به اندونزی)

«... عفت و بچه‌ها هم امروز تا عصر برنامه‌های متعددی داشته‌اند و سرگرم بوده‌اند؛ راضی‌اند.»

روحانی ۱۶ شهریور ۹۳:ما از رکود عبور کردیم/ روحانی ۲۹ دی ۹۴: بزرگترین مشکل کشور رکود است

پرده اول: از رکور عبور کردیم!

شهریور ماه ۹۳ بود که روحانی در مشهد مقدس و در حرم مطهر رضوی گفت: "ما به شما قول داده بودیم که بر رکود غالب خواهیم شد، ما طرح لازم برای عبور از رکود را آماده کرده‌ایم؛ بخشی از آن را که نیاز به قانون داشت تقدیم مجلس شورای اسلامی کرده‌ایم، اما امروز در کنار حرم علی‌ابن موسی‌الرضا(ع) به ملت ایران اعلام می‌کنم ما خوشبختانه از رکود عبور کردیم."

اما چند روز پس از اعلام این خبر توسط روحانی تناقض‌گویی‌های مسئولان دولتی در این خصوص آغاز شد و اوج این تناقض‌ها در دولت نه همان نامه ۴وزیر، که صحبت‌های حسن روحانی در ۲۹ دی ماه ۹۴ بود.

پرده دوم: امروز مشکل ما رکود است!

روحانی روز گذشته(۲۹دی) در همایش "اجرای برجام" با بیان اینکه امروز بزرگترین مشکل کشور بیکاری، رکود و نبود رونق اقتصادی است، خاطرنشان کرد: کشور ما با خیلی از مشکلات ساختاری اقتصادی روبه‌رو است و من در نطق بودجه به برخی از آنان در مجلس شورای اسلامی اشاره کردم که ما در ۵ سال پیش رو باید چه کنیم تا از این مشکلات عبور کنیم.

اما با توجه به اظهارت رئیس جمهور و وزرا سوالی برای مردم به وجود می آ‌ید و آن سوال این است که "کدام را باور کنیم؟" آیا از رکود عبور کرده‌ایم یا رکود بزرگترین مشکل کشور است؟!

امروز مشکل اصلی ما بیکاری و رکود است و مشکل اصلی ما نبود رونق است و خیلی از مشکلات ساختاری و اقتصادی است.»

روحاني در صفحه 205 کتاب "مقدمه ای بر تاریخ امامان شیعه" در تحلیل رفتار مردم آن روز آورده است: «این حضور مردم، این ایثار مردم و این فداکاری مردم است که امروز (سال 56) مسیر مبارزه و نهضت و آینده را مشخص می کند. خود امام حسن (ع) به مردم فرمود: به اهداف مورد نظرتان نخواهید رسید، مگر در سایه صبر و تحمل ناملایمات. در مدائن، امام مجتبی (ع) مردم را در مسجد شهر جمع کرد و وقایع را برای آنها توضیح داد. خیانت ها را گفت و افرادی را که در صحنه جنگ با دشمن، خیانت کرده بودند، معرفی کرد. رو به مردم کرد و اتمام حجت کرد. به مردم گفت: آیا برای ایثار و فداکاری و جانبازی و دادن خون، که برای شما عزت دنیا و آخرت است، آماده هستید؟ فرمود اگر بایستید، خداوند شما را یاری می کند و ما پیروز می شویم و اگر آمادگی نداشته باشید، دنیای شما توام با غم و اندوه و آخرت شما با مشکلات زیادتری توام خواهد بود. مردم چه جوابی به امام حسن (ع) دادند؟ گفتند: ما می خواهیم زنده بمانیم و زندگی کنیم. ما آمادگی برای جنگ و فداکاری نداریم. این پاسخ مردم در مسجد مدائن در محضر فرزند رسول خدا و عقب نشینی از صحنه فداکاری و ایثار بود که دست روی دست گذاشتن امام مجتبی‌ (ع) را رقم زد. آنچه بعد به نام صلح لقب گرفت، چیزی بود که به دست مردم، در مدائن حاصل شد و نه به دست امام مجتبی‌ در کوفه. ایثار مردم و فداکاری مردم و جهاد مي توانست سرنوشت دیگری را رقم بزند.»

 آقای روحانی معتقد است که امام حسن در سخنراني علنی خود، اولا خواص خائنی که زیر پرچم معاویه رفتند را معرفی کردند، ثانیا به مردم گفتند که اگر بایستید خدا آنها را یاری می کند و عاقبت پيروز می شویم، ثالثا صراحتا به مردم گفتند که اگر تن به ذلت صلح با معاویه دهید، دنیایتان با غم توام و آخرتتان بدتر از آن خواهد بود، رابعا صلح با معاویه را محصول تصمیم مردم می داند نه تصمیم امام حسن.

 روحاني در نشست با استانداران گفته است: «ما نیازمند آنیم که زندگی ائمه اطهار (ع) را بازخوانی کنیم و درس عقلانیت و تدبیر و میانه‌روی و اعتدال را در برابر افراط‌ گرایان وخشونت گرایان بیاموزیم. افراط‌ گرایانی که حتی در برابر پیامبر و ائمه هم نمی توانستند راه مدارا را به خوبی درک کنند و به آن پایبند بمانند و از این رو زبان به گلایه می گشودند. عمل امام حسن (ع) به ما نشان می دهد که در مقاطعی از دنیای اسلام، وحدت و مدارا در برابر افکار دیگران تا چه حد اهمیت دارد... به اعتقاد من نرمش قهرمانانه، سخت‌تر از جهاد قهرمانانه است و امام حسن، سبط اکبر پیامبر این قهرمانی و شجاعت را برگزید و انتخاب کرد. ما باید راه امام حسن را ادامه بدهیم.»

حسن روحانی سال ۵۹: همیشه قوه مجریه بوده  که جامعه انقلابی را تبدیل به یک جامعه استبدادی کرده است

* «در قانون اساسی ممکن است اصولی باشد جاهاییش ابهام داشته باشد، جاهاییش قابل این باشد که قابل چند نوع تفسیر باشد و این در خود قانون اساسی پیش‌بینی شده که چه نهادی می‌تواند قانون اساسی را تفسیر کند.»

* «آن نهادی که پیش‌بینی شده نهادی است که جوشیده از قوه مققننه و قضائیه است. چرا قانون اساسی این کار را کرده؟ به دلیل اینکه همیشه در تاریخ دیده شده قوه مجریه در انقلابهای دیگر هم بوده. اگر جلویش باز باشد به دیکتاتوری رسیده می‌شود.»

* «ما در انقلاب فرانسه همین حالت را دیده ایم و در انقلاب مشروطه خودمان این حالت را دیدیم.»

* « در بسیاری از انقلابهای جهانی دیدیم که بعد از پیروزی انقلاب، همیشه قوه مجریه بوده  که آن جامعه انقلابی را تبدیل به یک جامعه استبدادی کرده است و برای اینکه خودسری ها و استبدادها جلویش گرفته شود خبرگان در این قانون اساسی پیش‌بینی کردند که تفسیر قانون اساسی به عهده شورای نگهبان است.»

قوه مجریه در انقلاب‌های جهانی و در تاریخ، همیشه قانون را به نفع خود تفسیر می‌کردند و انقلاب را به استبداد می‌کشاندند، بنابراین در قانون اساسی ما شورای نگهبان برای مقابله با دیکتاتوری پیش‌بینی شده است.»

فتنه اکبر

باز اگر اهل جمل را بر کمر
خنجر است و خنجر است

باز اگر بینی زُبیر از سهم خویش
مضطر است و مضطر است

باز اگر قصد پلید طلحه‌ها
رهبر است و رهبر است

عمروعاص مکر را حتی اگر
منبر است و منبر است

یا معاویه به هر جا وعده‌ی
زیور است و زيور است

يا اگر تصمیم شوم حَرمله
حنجر است و حنجر است

خِشت خِشت کاخ فتنه باز اگر
مَرمَر است و مَرمَر است

یا بگو این بار اصلاً فتنه‌ی
اکبر است و اكبر است

نیست غم تا رهبر خیبرشکن
حاضر است و حاضر است

نیست غم تا اقتدار صفدری
سنگر است و سنگر است

نیست غم تا سایه‌ی مِهر علی
بر سر است و بر سر است

صف به‌ صف عمّارها و مالکِ
اشتر است و اشتر است

ذکر سربندان یاران جملگی
مادر است و مادر است

تا وجود این علي لبریز از
حیدر است و حیدر است

فتنه‌ی هشتادوهشت نهروان
ابتر است و ابتر است

گرچه شهر یار ما را فتنه‌ها
بستر است و بستر است

کوفه‌های فتنه را کرب و بلا
کشور است و کشور است

ساحل امواج فتنه را حسین
لنگر است و لنگر است

هرکه شد دربند کشتی حسین
حُرتر است و حُرتر است

تا همیشه کلّ یومٍ کربلا
باور است و باور است

ساقی لب‌تشنه، پیش فاطمه
مظهر است و مظهر است

یا بگو آن مشک او خود مظهرِ
کوثر است و کوثر است

کوه صبر و استقامت در بلا
خواهر است و خواهر است

خط بطلان بر يزيديان، لبِ
اصغر است و اصغر است

كاخ بزم ظالمان ویرانه‌ی
دختر است و دختر است

تکیه بر کعبه زند آن کعبه که
برتر است و برتر است

بانگ "من مهدی‌ام" عالم را دگر
در بَر است و در بَر است

تا بخواهی گِرد اعلی‌حضرتش
نوکر است و نوکر است

ازدحام انبیاء و اولیاست
محشر است و محشر است

دور تا دورش "قلیل الآخرین"
یاور است و یاور است

بیشتر از سمت مشرق دور او
لشکر است و لشکر است

لشکری را که خمین و خامنه
محور است و محور است

لشکری را که خراسان تا یمن
معبر است و معبر است